Pechvogel
“I was reading about how countless species are being pushed toward extinction by man’s destruction of forests. Sometimes I think the surest sign that intelligent life exists elsewhere in the universe is that none of it has tried to contact us.”
Calvin and Hobbes – Bill Watterson
Al weer wat jaartjes geleden had ik bovenstaande quote in mijn literatuurstudie als opdracht meegegeven. Ik moest er aan denken toen ik het boek A short history of nearly everything van Bill Bryson had gelezen
Het boek beschrijft de geschiedenis van het heelal, onze planeet en mens en dier. Het beschrijft in detail hoe wetenschappers hun leven wijden aan vaak een klein stukje van een grote puzzel. Het is een optimistisch boek met de nadruk op de drang van de mens om vragen beantwoord te krijgen.
Alleen het laatste hoofdstuk is wat minder opgewekt. Het gaat over het in sneltreinvaart verdwijnen van plant- en diersoorten. De Dodo speelt de hoofdrol in dit hoofdstuk. Onderstaand stuk beschrijft mooi het duale karakter van de mens:
You would be hard pressed, I would submit, to find a better pairing of occurrences to illustrate the divine and felonious nature of the human being—a species of organism that is capable of unravelling the deepest secrets of the heavens while at the same time pounding into extinction, for no purpose at all, a creature that never did us any harm and wasn’t even remotely capable of understanding what we were doing to it as we did it. Indeed, dodos were so spectacularly short on insight, it is reported, that if you wished to find all the dodos in a vicinity you had only to catch one and set it to squawking, and all the others would waddle along to see what was up.
Deze foto is genomen in het Nationaal Historisch Museum in Londen. Het is een reconstructie van de Dodo en mogelijk heeft het dier er in het echt anders uitgezien. Er was één gaaf exemplaar in Oxford, maar er is alleen nog maar een voet en het hoofd van over. Het verhaal wil dat het toen nog intacte exemplaar in de 18e eeuw in het vuur was gegooid, omdat het ging rotten, maar dat een oplettend persoon de twee genoemde botten nog net wist te redden. Dit lijkt echter een broodje aap te zijn.
Over de hele wereld zijn er niet heel veel botten van de Dodo. In Naturalis in Leiden liggen er een aantal uitgestald. Er zijn wereldwijd een paar bijna volledig skeletten, opgebouwd met botten van verschillende opgravingen. Er is wel hoop dat er in de toekomst een volledig skelet gevonden wordt.
Feit blijft dat de mens niet erg secuur omspringt met zijn leefomgeving. En wat de Dodo betreft ook niet met zijn overblijfselen!